라틴어 문장 검색

Item esse in montibus terrae Indiae homines caninis capitibus et latrantibus eosque vesci avium et ferarum venatibus;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, IV 10:1)
Primum omnium id visum esse dicebant Probo, quod aput Homerum quidem virgo Nausicaa, ludibunda inter familiares puellas in locis solis, recte atque commode confertur cum Diana venante in iugis montium inter agrestes deas, nequaquam autem conveniens Vergilium fecisse, quoniam Dido in urbe media ingrediens inter Tyrios principes cultu atque incessu serio, instans operi, sicut ipse ait, regnisque futuris, nihil eius similitudinis capere possit, quae lusibus atque venatibus Dianae congruat;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, IX 15:1)
tum postea, quod Homerus studia atque oblectamenta in venando Dianae honeste aperteque dicit, Vergilius autem, cum de venatu deae nihil dixisset, pharetram tantum facit eam ferre in humero, tamquam sit onus et sarcina;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, IX 16:1)
Praeterea scriptum legimus Gallos in venatibus tinguere elleboro sagittas, quod his ictae, exanimatae ferae teneriores ad epulas fiant;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XV 8:1)
CVSTOS non uilis canis olim regis ouilis Id fore securum faciebat ab agmine furum, Nec metuisse minas noctesque diesque lupinas.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIII. De ariete canem simulante 24:1)
FERTUR ouile macer canis, olim uiribus acer, Quoddam tutari iussu senioris auari.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVI. De cane et lupo 27:1)
Congregatione congregabo, Iacob, totum te; in unum conducam reliquias Israel, pariter ponam illum quasi gregem in ovili, quasi pecus in medio pascuae; et tumultuabuntur a multitudine hominum.
(불가타 성경, 미카서, 2장12)
Ficus enim non florebit, et non erit fructus in vineis; mentietur opus olivae, et arva non afferent cibum; abscissum est de ovili pecus, et non est armentum in praesepibus.
(불가타 성경, 하바쿡서, 3장17)
quales Aonio Thebas de monte reversae Maenades infectis Pentheo sanguine thyrsis, cum patuit venatus atrox matrique rotatum conspexere caput, gressus caligine figunt et rabiem desisse dolent.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:295)
namque procul Libycos venatu cingere saltus et iuga rimari canibus Gaetula videbar.
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:237)
Callaecia risit floribus et roseis formosus Duria ripis vellere purpureo passim mutavit ovile.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Laus Serenae38)
qualis purpureas praebebat candida vestes numinibus Latona suis, cum sacra redirent ad loca nutricis iam non errantia Deli, illa feros saltus et desolata relinquens Maenala lassato certis venatibus arcu, Phoebus adhuc nigris rorantia tela venenis extincto Pythone gerens;
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Probino et Olybrio consulibus 1:88)
te iuga Taygeti, posito te Maenala flebunt venatu maestoque diu lugebere Cyntho.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER SECUNDUS 2:132)
si quando sociis tecum venatibus ibant, quis Stilichone prior ferro penetrare leones comminus aut longe virgatas figere tigres?
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Primus 1:38)
maneant clausis nunc sicca pharetris, omnis et a solitis noster venatibus arcus temperet;
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Tertius 2:134)

SEARCH

MENU NAVIGATION